Voorheen gold voor de vrije sector geen maximale huurverhoging, tenzij anders aangegeven in het huurcontract tussen bewoner en verhuurder. Het maximum geldt alleen voor zittende bewoners. Bij verhuizingen wordt een nieuwe prijs vastgesteld. Dat kan een stuk hoger zijn dan dat de voormalige bewoner betaalde. 

In de sociale huursector ligt het anders. Bij woningen waar de verhuurder dankzij een puntensysteem niet méér mag vragen dan 737 euro per maand, gold al bescherming. Het percentage dat de sociale huur in 2021 omhoog mag ligt met 2,4 procent lager dan dit jaar, toen de maximale verhoging 3,9 procent was. Woningcorporaties hadden al afgesproken om de huur met maximaal 1,4 procent gemiddeld te verhogen, maar konden er op individueel niveau nog wel wat bovenop doen.

Huurders met een middeninkomen die wonen in een sociale huurwoning bij een woningcorporatie of bij een particuliere verhuurder kunnen een extra, inkomensafhankelijke huurverhoging krijgen. Vanaf een bruto jaarinkomen van 44.655 euro ligt de maximale huurverhoging op 5,4 procent, bedoeld om het zogenoemde scheef wonen tegen te gaan.

De inkomensafhankelijke huurverhoging kunnen huurders ook krijgen als ze al in een dure sociale huurwoning wonen. De Woonbond noemt het positief dat huurders in de vrije sector beter worden beschermd, maar is kritisch op de inkomensafhankelijke huurverhoging. ,,We zijn daar tegen omdat bewoners als ze wat meer gaan verdienen niet direct kunnen verhuizen omdat huizen in de vrije sector niet te betalen zijn”, zegt Woonbond-woordvoerder Marcel Trip. ,,De verhoging geldt bovendien ook voor huurders die al meer dan de sociale huurgrens betalen. Dan betalen ze relatief veel vanwege hun inkomen en kan de huur ook nog eens sneller omhoog.”